İşitme ve konuşma engeli bulunanlar, ayet ve dua ezberleyememişlerse “Kur’an ve Dua Okuma” dışındaki diğer farz, vacip ve sünnetlerini yaparak namazını kılmak; sağlıkları yerinde ise oruçlarını tutmak, zengin iseler zekat ve sadakalarını vermek ve kurban kesmek, imkanları varsa hac yapmak ile yükümlüdürler. Güçlerinin yettiği diğer dini görevlerini yaparlar.
İşitme ve konuşma engellilerin evlenme boşanma işlemlerini işaret dili ile yaparlar. Çünkü işitme engelliler okuduklarını anlayamaz(tıklayınız) Okuma yazma biliyorlarsa bu tasarruflarını yazı ile güçlendirmeleri iyi olur. İşitme ve konuşma engelliler evlilik akdine tanık olabilirler.
Nisa 95, Nur 61 ve Fetih 17 ayetleri zihinsel ve bedensel engelliler ile hastaların savaşa katılmayabileceklerini bildirmektedir. Sahabe döneminde, savaşa çıkan Müslümanlar, evlerinin anahtarlarını veya hazinelerini görme veya yürüme engelli olan yahut hasta olup da savaşa katılamayanlara emanet ederler ve bunlardan yemelerine izin verirlerdi. Ancak buna rağmen onlar, “Ey iman edenler! Birbirinizin mallarını karşılıklı rızaya dayanan ticaret malı olması dışında batıl yollarla yemeyiniz.” Ayetini dikkate alarak bunda sakınca görüp yemezlerdi. İbni Abbas’a göre ayet bunun üzerine inmiş ve engellilere bu konuda kolaylıklar getirilmiştir.